Muziek kan de mens raken tot in het diepste van zijn ziel. Soms drogen de woorden op en resten alleen tranen van emotie. Dat gevoel had ik tijdens en na het recital zondag 20 oktober 2024. Het werd verzorgd door celliste Lidy Blijdorp en pianist Tobias Borsboom, in Fletcherhotel Arion in Vlissingen. ConcertenVlissingen blijft scoren met uitvoeringen van hoge kwaliteit en een aangename, ontspannen sfeer. Ook deze keer was de zaal weer vol.
Twee musici die wars zijn van virtuositeit, maar musiceren op een menselijke wijze. Zij blijven hun verhaal vertellen op hun manier, muzikaal en overtuigend.
Het programma was sfeervol met werken van Franse composities met een extra warm Spaans tintje.
Grootmeester Debussy schildert met klanken, heerlijk vaag zoals een impressionist, maar ook regelmatig vol warmte en dynamiek. Tobias Borsboom, een veelzijdig pianist, toonde dat hij ook een ras-begeleider is, De Debussy Cellosonate in d (1915) is een palet van kleuren en licht, maar ook vol humor en melancholie. Deze muziek is bovendien contrastrijk. Hoe vloeiend veranderde de brede nobele sfeer naar een intiem en dromerig moment, om plots om te slaan in een soort zenuwachtige agressie. Verbluffend was de energie en de kracht van de celliste en bewonderenswaardig haar souplesse en subtiliteit. Het middendeel Serenade klonk sprookjesachtig en de pizzicati riepen de sfeer op van een Habanera en Spaanse gitaarmuziek. De finale werd geanimeerd en heerlijk ritmisch gespeeld.
De 3 stukken voor piano en cello van Nadia Boulanger waren impressies die verstilling opriepen, alleen Vite et nerveusement rythmé was een heerlijke mix van sfeer en expressie.
Het overbekende Clair de Lune uit de Suite Bergamasque van Debussy voor pianosolo is een wegdromer, vol vredige rust en spannende samenklanken. Borsboom deed zijn naam als ‘de pianist met een juweel van een toucher’ eer aan, hij streelde als het ware de toetsen.
Franck schreef zijn Sonate in A voor viool en piano in 1886 (voor Eugène Ysaye). Een schitterende vioolsonate die een keerpunt in de Franse muziekwereld betekende. Deze keer dus voor cello en piano. De warme klankkleuren kwamen vol binnen en deze twee musici verzorgden een heel persoonlijke interpretatie, waar ik stil en geëmotioneerd van werd. De zangerige melodie (die vaak terugkomt) de sfeervolle lyrische dialogen tussen de twee instrumenten en het muzikale vlechtwerk van melodieën, sfeer en ritme was zo knap. Aangrijpend en tragisch was het Allegro, met een afwisseling van lyriek en gejaagd, hortende ritmes. Het Recitativo Fantasia was betoverend mooi. Wat een uitgebalanceerd samenspel. Prachtige dramatiek en adembenemende pianissimi. Echt briljant gebracht.
De liefhebber die Lidy Blijdorp nogmaals wil horen moet de data 15 t/m 17 november in zijn agenda noteren. Dan speelt zij samen met Het Zeeuws Orkest het bekende celloconcert van Elgar.
Jeanette Vergouwen-de Caluwe